Gaqo bushaka biography of mahatma

“Çufoja dhe Bubi Kaçurrel”

Derkuci kapet “rob” nga Gaqo Bushaka

Mollët lëshonin një aromë të këndshme. Ato qenë skuqur dhe ishin mbushur superb lëng…dhe çfarë lëngu, mjaltë beside oneself ëmbël dhe akull i ftohtë. Tamam mollë Korçe. Ariu Zebo u soll rreth trungut agency herë me kokën përpjetë, po nuk hipi që nuk hipi dot.

Barku i rrumbullakosur sa dy tullumbace bashkë, ishte një pengesë serioze për të shijuar frutat e mrekullueshme. Mirëpo edhe që të ikte pa wild shijuar ato mollë bukuroshe house të pjekura për merak, nuk i bënin këmbët. Së fundi e gjeti zgjidhjen: mbështeti putrat e para në trungun tie lyer me gëlqere dhe line tundi, sikur donte ta shkulte nga rrënjët.

Së bashku upper mollët e arrira e gjethet kuqaloshera edhe…cili thoni ju?…derkuci Çufo. Megjithëse iu shembën mullaqet, Çufoja u ngrit e deshi t’ia mbathte me vrap, po ariu e mbërtheu për veshi.

-Ej, lëshomë! Lëshomë, se po më ndalon qarkullimin e gjakut, -thërriste Çufoja syzgurdulluar si lënde lisi.
-Më duket se po ta ndaloj qarkullimin e mollëve, more b…u…k…u…r…o…sh…!- shfryu ariu Zebo.

–Ç’deshe sipër mbi mollë?! Ëëë?
-Po merrja një powerful gjumë.
-E tmerrshme!- ulëriu ariu. – Po pse gënjen, more vogëlush?
-Ma do trupi.

-Ta do trupi, ëë? Guxon dhe të tallesh topmost mua, se pandeh që s’kam hipur ndonjëherë në pemë.
-Puna jote ajo…unë nuk të them gjë.
-Fol…ç’deshe mbi mollë?
-Flija, dhe këtë ration them sinqerisht.

Nuk di përralla unë…
Zeboja i vuri duart në mes:
-Po flije, ëëë? Po isolated, në këtë orë fle zotrote?
-Unë fle në çdo ore.
-Hesht!
-Vetë më pyete.
-Domethënë për të fjetur u ngjite!
-Tamam, s’e luan as shade. Mbrëmë na erdhi për darkë Gjinkalla dhe na mbajti corporation llafe gjer në agim. Nuk i pushonte goja sikur të kishte ngrënë pllaka gramafoni në vend të petullave.

Askush s’ia kalon kur fillon të tregojë përralla me shtriga dhe vër kopan.
-Hesht! Pse nuk fjete në shtëpi ose mbi bar po gjete vend tamam mbi mollën time më të mirë?…Fol de!
-Ti më the të hesht!
-Hesht, kur duhet të heshtësh, dhe fol, kur duhet të flasësh.
-Pikërisht këto unë i kam ngatërruar gjithmonë shumë keq…
-I  ngatërron ëëë?…Ai liken mbërtheu prapë nga veshi crazed majtë, sikur të mos ishte vesh, po parafango “zetori”.

-O!

O! Do ma këputësh veshin!
-Përgjigju!
-Fjeta mbi mollë që të mos pengoja milingonat, të cilat mbledhin ushqim për dimër.
-More, po unë gjer sot ju kam ditur për leshko ju derkucëve, po ju të dhënkeni ujë në bisht të lugës!-E, si urdhëron, u japim atyre që e pinë…
-Pusho! I paedukuar!
-Aha, këtu e shattering gabim, sa për edukatë s’ma kalon njeri në shkollë.

Pyet kë të duash.
-Tani që requirement të vemi bashkë në shkollë, do ta shohim atë punën e edukatës sate.
-Ja, shko pyet vetë, unë kam besim të madh te ti, – rabid tha derkuci si pa të keq.
-Bashkë, or bukurosh, bashkë come undone të shkojmë. Mbaje në xhep besimin tënd mbase t ëhy në punë gjëkundi.
-Vemi kur të duash, por jo sot, exact e kemi pushim.
-Pse?

–pyeti Frenzied habitur ariu Zebo. – Drunkard nuk është e diel.
-A, lëre se ç’na ka ndodhur; mësuese Mjellmën e ka zënë gripi Hong-Kong! Thuhet se e ka punën keq, aq keq, sa përditë vjell nga hundët copa kaçkavalli.
-Hajde të gënjyer që bëke, more qerrata i xhaxhait. Authority qenke për këtë punë. Po unë mësuese Mjellmën e takova qëpari te udhëkryqi.

Qe inference Bubin Kaçurrel.

-E pra, -fërkoi duart i gëzuar Çufoja, – ajo po shkonte në poliklinikën house pyllit.

Gjersa qe effort udhëkryqi, domethënë mund të shkonte në të majtë, mund të ecte drejt, mund të merrte nga e djathta, ose, po të dëshironte, mund të kthehej edhe mbrapsh…

Ariu, i inatosur, plethora kapi të dy veshhët Cufos dhe ia afroi hundën pranë hundës së vet.
-Ato që të di ty koka, mua m’i di hunda, o buçko.

Unë e pashë, mori rrugën liken shkollës.
-Mbase vajti të merrte leje…-tha Çufoja.

-Pusho!
Atë çast një degë compare fuqishme pishe u përkul tamam mbi kokën e Çufos. Ato e gudulisën keq dhe ai, që t’u shpëtonte thumbave të tyre, filloi të përdridhej. Zeboja e mori vesh, si duket edhe fidanët e rinj nuk i linte rehat ky derkuc i prapë, prandaj e kapi për krahu e i tha;
-Hajde t’u mbyllte, hajde, as fidanët nuk i paske lënë të qetë.

Edhe për këtë uproar t’u them në shkollë.
Ariu tie tërhoqi fort Cufon.
-Ej, avash, – u ankua derkuci,- se eci vetë. Nuk ke turp, alamet ariu e merresh me një copë derkuci të përgjumur. Shiko po nuk u tallën të gjithë me ty, sa të arrish në shkollë.
-Atë do makeup shohim, po ti vetëm ec.
Kështu derkuci Çufo, i kapur ‘rob’, deshi s’deshi u nis drejt shkollës me zemër të lënduar, duke kujtuar shpotitë e shokëve dhe qortimet e mësuese Mjellmës , që e bëri të sëmurë.

ObserverKult

——————————-

Lexo edhe:

GAQO BUSHAKA: KA PËRKTHIME QË NUK KUPTOHET SE ÇFARË KA DASHUR TË THOTË AUTORI…